Οι Εγγαρές είναι ένα μικρό πεδινό χωριό της δυτικής Νάξου, λίγα χιλιόμετρα βορειότερα της Χώρας.

Ο κάμπος των Εγγαρών, που απλώνεται γύρω από το χωριό, είναι από τους πιο εύφορους του νησιού, με πολλά νερά και κατάφυτες καλλιεργημένες εκτάσεις, απ’ όπου προέρχονται πολλά γεωργικά προϊόντα του νησιού. Τον τόπο αυτό ο Νίκος Καζαντζάκης περιέγραψε σαν επίγειο Παράδεισο στο έργο του «Αναφορά στον Γκρέκο».

Ο οικισμός των Εγγαρών σήμερα έχει περίπου 200 μόνιμους κατοίκους που το καλοκαίρι σχεδόν πενταπλασιάζονται, ενώ λειτουργεί και δημοτικό σχολείο. Χαρακτηριστικό γνώρισμα του χωριού, η κεντρική πετρόκτιστη πλατεία με τη σύγχρονη πλέον διαμόρφωση της, δίπλα στην εκκλησία της Κοιμήσεωςτης Θεοτόκου.

Στις Εγγαρές βρίσκονται 2 υπέροχα αναπαλαιωμένα Ελαιοτριβεία:

Το πρώτο, σύμφωνα με την ένδειξη που υπάρχει στο πιεστήριό του xρονολογείται το 1885, και σήμερα στεγάζει το Κοινοτικό Γραφείο και το ιατρείο του χωριού. Το δεύτερο, το Μουσείο-Ελαιοτριβείο, σύμφωνα με την ένδειξη του πιεστηρίου του xρονολογείται το 1884, αλλά σύμφωνα με μαρτυρίες των κατοίκων της περιοχής είναι πολύ παλαιότερο, και πιθανώς να υπήρχε από τις αρχές του 19ου αιώνα. Κατά μήκος του ενός από τους δύο ποταμούς που διασχίζουν το χωριό, βρίσκεται ο εγκαταλελειμμένος σήμερα οικισμός Μέσα Γειτονιά, με τον πύργο του Φουφόπουλου, καθώς και ο εγκαταλελειμμένος οικισμός, της Λαγκάδας. Εκεί μπορείτε να επισκεφθείτε επτά διατηρητέους νερόμυλους. Πρόκειται για κτίσματα της προβιομηχανικής εποχής, μερικά από τα οποία λειτουργούσαν μέχρι τη δεκαετία του ΄60.

Λίγο παραπάνω από τον εγκαταλελειμμένο οικισμό Μέσα Γειτονιά βρίσκεται, μισογκρεμισμένη πλέον, η βυζαντινή εκκλησία της Παναγίας της Μοναστηριώτισσας. Υπήρξε τρίκλιτος καμαροσκεπής ναός, πιθανόν του 9ου μ.Χ. αιώνα, ίσως και προχριστιανικό ιερό. Διακρίνονται τοιχογραφίες καθώς και ανεικονικές παραστάσεις.

Λίγο πιο έξω από τις Εγγαρές, υπάρχει ένα μαρμάρινο, δίτοξο γεφύρι του 1899, που εντυπωσιάζει με την κομψότητα της αρχιτεκτονικής του. Στο παρελθόν, όταν δεν υπήρχε νερό στα σπίτια, οι νοικοκυρές του χωριού, άναβαν φωτιές κάτω από το γεφύρι και έβραζαν νερό για να πλύνουν τα ρούχα τους.

Ανατολικά του οικισμού Εγγαρές, υψώνεται ο λόφος της Γέννησης με το μικρό ομώνυμο ξωκλήσι κτισμένο μέσα σε βράχο, όπου στην αρχαιότητα υπήρχε ιερό των Νυμφών. Η θέα από εδώ είναι μαγευτική.

Το φαγητό στις ταβέρνες του χωριού είναι εξαιρετικά νόστιμο, καθώς φτιάχνεται με ολόφρεσκα ντόπια υλικά και είναι βασισμένο σε παραδοσιακές συνταγές.

Το μεγαλύτερο πανηγύρι στις Εγγαρές, είναι το πανηγύρι της Παναγιάς στις 15 Αυγούστου. Γίνεται στον προαύλιο χώρο του δημοτικού σχολείου με εκλεκτά τοπικά εδέσματα και κρασί, ζωντανή μουσική και χορούς.